Op het moment van uploaden is Spring Break officieel voorbij. In deze voorjaarsvakantie ben ik naar Boston gegaan om vanuit daar vervolgens door te vliegen naar Texas en hier met een aantal vriendinnen van de HAN te roadtrippen. Dat is het korte verhaal. Wil je iets meer details weten? Lees dan vooral verder.

Zaterdag 9 maart vertrok ik vanuit West Hartford in mijn eentje naar Boston. Met de bus doe je hier een kleine twee uur over en via de Greyhound ben je uiteindelijk voor een retourtje een hele 20 dollar kwijt. Ideaal voor een studentenvakantie dus. Tenminste, als je AM en PM onder de knie hebt.. Op de dag van vertrek bleek dat ik geen 12:05 pm ticket had geboekt (wat de bedoeling was zodat ik ’s middags zou reizen) maar een 12:05 am ticket voor ’s nachts. Woops. Hierdoor was mijn ticket ongeldig en heb ik een nieuw ticket moeten boeken. Gelukkig kwam ik hier op tijd achter en was het uiteindelijk dus makkelijk op te lossen door simpelweg een nieuw ticket te kopen, al werd het op deze manier wel pijnlijk duidelijk dat ik nog niet volledig geïntegreerd ben in Amerika en daarmee de Amerikaanse manier van tijden aangeven. Oh well, uiteindelijk ben ik goed en wel aangekomen in Boston. Hier heb ik onder andere het New England Aquarium bezocht, heb ik via musea meer geleerd over de Boston Tea Party, kan ik je inmiddels alles vertellen over de tuinen van Harvard University en heb ik de Freedom Trail gelopen. Heel kort gezegd is de Amerikaanse onafhankelijkheid van Groot-Brittanië begonnen in Boston. Dat maakt Boston qua geschiedenis een superinteressante stad waardoor het erg leuk was om daar rond te lopen en overal over te leren. Het deed me goed om dit op mezelf te kunnen doen. Ik vind het leuk om onder mensen te zijn en over nieuwe mensen te leren en nieuwe mensen te leren kennen. Echter is het op zo’n minor zo nu en dan ook heel fijn om even alleen te zijn en zelf dingen te ondernemen. Daardoor beviel het extra goed om Boston op die manier te ontdekken.

Alleen zijn wordt op een gegeven moment uiteindelijk toch ook wat saai. Des te blijer was ik om op 12 maart richting Dallas, Texas te vliegen. Een aantal vriendinnen van de HAN doet daar de Minor Abroad op Texas Christian Univeristy (TCU). Bij aankomst zijn we wat gaan eten. Hierdoor heb ik de wondere wereld van iHOP ontdekt. Hier had ik nog nooit eerder van gehoord maar dit is een omelette/pannekoeken restaurant waar je, op zijn Amerikaans, onbeperkt bij kan bestellen. Het was dan ook geen straf om hier een aantal dagen later de week ook weer af te sluiten. Enjoy it while you can, right?

De volgende dag zijn we met zijn vieren hebben we een auto gehuurd en zijn we richting Austin en San Antonio gereden. Met een afspeellijst van 426 nummers en meer dan 24 uur aan muziek hebben we ons goed vermaakt. Daar waar Dayenne ervoor zorgde dat we veilig op plek van bestemming aankwamen, zorgde Gaby ervoor dat we de goede route reden. Layla’s en mijn taak was om vooral voor het entertainment op de achterbank te zorgen. Deze taak namen we uiteraard uiterst serieus door onze eigen Carpool Karaoke te creëren.

De eerste stad waar we naartoe gingen was Austin. De stad zelf viel een beetje tegen, er leek weinig te zien in het centrum. Hoewel we het hier uiteindelijk goed hebben uit kunnen houden door de zon, een aantal bezienswaardigheden en de fijne sfeer van een festival in de stad, was er verder niet heel veel te zien. Dit in tegenstelling tot San Antonio. Er ligt wat meer historie hierzo waardoor de architectuur en de verhalen over de stad een stuk interessanter waren. Midden door deze stad kan je de ‘River Walk’ lopen. Dit is een wandeling langs het kanaal waaraan allemaal terrasjes verbonden zitten. Als het ware een soort Utrecht in Texas.

De volgende dag hebben twee meiden het aangedurfd om de hoogste en langste zipline van Texas af te gaan. Drie keer raden wie daar niet bij zat omdat ze hoogtevrees heeft. Juist ja. Gelukkig was ik niet de enige die het niet aandurfde en heb ik me met Layla goed vermaakt op het strandje van het park waar de andere twee meiden zouden gaan ziplinen. Er was vooruitgang gemaakt: een hele ochtend in de zon en alleen mijn voorhoofd was een beetje verbrand. Al met al heb ik het supergezellig gehad.

Inmiddels ben ik weer terug in West Hartford en starten morgen de lessen weer. Nog maar 8 weken en dan is dit semester alweer voorbij. Vooralsnog lijkt het erop dat ik na het semester eerst een paar dagen in Philadelphia zal doorbrengen om daarna door te vliegen naar Florida. Het zou dan de bedoeling zijn dat ik rond de eerste week van juni weer naar huis kom. Dit staat allemaal nog niet vast en zou dus nog kunnen veranderen, maar ik hou jullie op de hoogte. Eerst ga ik me bezighouden met de komst van Thijs over 13 dagen en die van papa en mama over 20 dagen. Er zijn dus nog genoeg plannen om uit te voeren en naar uit te kijken voordat ik de nieuwe plannen ga maken :) 

(Rechts op de pagina kan je een aantal foto’s bekijken van de afgelopen dagen)