Dit keer een blog vanuit de bus naar Philadelphia, een van mijn laatste stops hier in Amerika. Ik heb net afscheid genomen van de University of Saint Joseph. Maar voordat ik dáár verder over vertel, moeten we eerst een week of twee terug. In de tussentijd ben ik namelijk ook nog naar Washington D.C. geweest.

Op 25 april heb ik de bus naar D.C. genomen. Deze trip zou ongeveer 7 uur moeten duren. Op de heenweg was dit ook daadwerkelijk het geval. Op de terugweg verliep het ietjes anders. Waar ik eigenlijk om 18:30 in Hartford aan had moeten komen, stond ik pas om 2:00 ’s nachts bij de juiste bushalte. Laten we het erop houden dat file + een tekort aan communicatie + een tekort aan buschauffeurs ervoor zorgt dat je zo 6,5 uur vertraging oploopt. Speaking off, eigenlijk zou ik een uurtje geleden in Philadelphia aangekomen moeten zijn, echter rijden we net pas weg uit New York…

Gelukkig is het zo dat een stad als Washington de vertraging waard maakt. In D.C. heb ik onder andere Arlington Cemetery bezocht. Ik weet nog dat ik daar in 2016 naartoe ging met papa en dat het toen al behoorlijk indruk maakte. Arlington is een begraafplaats waar meer dan 400.000 Amerikaanse militairen begraven liggen. Elke dag komen er hier 30 tot 40 bij. Daardoor heb ik in de twee uur dat ik er rondgelopen heb rond de 4 begrafenissen zien plaatsvinden. Hier begraven te mogen worden, is een van de grootste eren die je als Amerikaanse militair kan krijgen. Ook President Roosevelt en zijn familie is hier begraven.

Naast Arlington heb ik onder andere een bezocht gebracht aan The Capitol, dat is de Eerste en Tweede Kamer van Amerika, Het Witte Huis, het Lincoln Memorial en Georgetown. In D.C. heb je een centraal park waar vele musea en monumenten in en omheen zijn gebouwd. Hier worden ook door verschillende verenigen sporten gespeeld en wedstrijden georganiseerd waardoor er altijd wat te doen is en waardoor er altijd een leuke, gezellige sfeer hangt. Hoewel een stad als New York superoverweldigend is en zijn eigen mooie dingen heeft, vind ik steden als Boston en Washington leuker, juist vanwege de sfeer en de historie. Deze twee steden doen mij meer denken aan de manier waarop Europese steden zijn ingericht.

Deze week heb ik afscheid genomen van de mensen die ik hier heb leren kennen. Met het ene groepje ben ik ’s avonds uiteten gegaan en met de anderen ben ik wezen lunchen. Het was supergezellig om zo de buitenlandstage af te sluiten. Tegelijkertijd merkte ik ook heel erg dat ik niet heel gehecht ben geraakt aan deze plek. Ik heb een fijne 5 maanden gehad, maar ik kijk er meer uit om mijn leven in Nederland weer op te pakken dan dat ik het leven hier ga missen. Na de etentjes heb ik mijn koffer ingepakt en ben ik officieel van USJ vertrokken. Naar huis ga ik echter nog niet;

Ik kan het stukje USJ en West Hartford afvinken. Nu staan Philadelphia PA, Chalfont PA om een bezoek te brengen aan de Amerikaanse familie, Tampa FL, Orlando FL om samen met een ander gedeelte van de Amerikaanse familie onder andere naar DisneyWorld en het strand te gaan en op de terugreis een overstap in Charlotte NC en Boston MA nog op het programma. Genoeg te doen dus de komende 10 dagen. Op het moment van posten vlieg ik over 9 dagen al naar huis en ben ik over 10 dagen thuis. Zowel de komende week nog in Amerika als wanneer ik straks thuis ben: Good things coming up.